لوسمي حاد يك بيماري نادر است ولي با اين حال تاثير مهم و متفاوتي بر ميزان آماري حيات از سرطان دارد. لوسمي حاد يكي از رايج ترين انواع لوسمي در بزرگسالان مي باشد كه ادامه حيات فرد مبتلا در مقايسه با ساير لوسمي ها كمتر مي باشد. اگرچه ميزان بهبود آن در گروه سنين جوانترها بيشتر است٬ اما پيش آگهي ضعيفي براي بيماران مسن تر دارد. انجمن سرطان آمريكا تخمين مي زند كه 31500 نفر در آمريكا در سال با يكي از فرم هاي لوسمي تشخص داده مي شوند. تقريبا 21500 بيمار هم در سال از طريق اين بيماري از بين مي روند. اگرچه بروز لوسمي ميلوئيدي تقريبا بيش از 3 درصد از كل سرطان ها را شامل مي شود، اين بيماري عامل مرگ و مير ناشي از سرطان در كودكان و افراد بالاي 39 سال مي باشد. وعامل 25 درصد از تمام لوسمي هاي بزرگسالان در دنياي غرب بوده و بنابراين رايج ترين شكل لوسمي مي باشد.اين بيماري تحت تاثير سن، جنسيت و نژاد مي باشد. در صورت عدم درمان، AML بيماري كشنده يكنواخت خواهد بود. با اين حال عليرغم حمايت از بيماران براي دوره معين ( متوسط بقاء 11-20 هفته است) در نهايت اين بيماران به علت عوارض برجسته مرتبط با نارسايي مغز استخوان ( مانند عفونت و خونريزي) مي ميرند. بسياري از بيماران كه در جستجوي مراقبت هاي پزشكي هستندداراي علائمي همراه با آنمي، عفونت يا خونريزي مي باشند كه نياز به مداخلات درماني فوري دارد. بيماران ديگر به علت سن بالا و يا وضعيت عملكردي يا ساير بيماري هاي همراه درمانشان مشكل مي گردد. در چنين حالتي، يك استراتژي حمايتي ممكن است بيشترين كارآمدي را داشته باشد. مطالعات اپيدميولوژيك نشان داده اند كه وجود آنتي اكسيدان هاي طبيعي در برخي گياهان مثل كلم و پروتئين گياهي سويا خطر ابتلا به سرطان را كاهش مي دهد. برخي از اين تركيب در كلم بروكلي ايزوتيوسياناتي بوده و تاكنون نقش هاي متعددي براي آن مشخص شده است،كه مي توان به توانائي آن ها به عنوان تركيب مهار تكثيرسلولي، ضد التهابي،‌ ضد اكسيداني و فعاليت هاي ضد سرطاني اشاره كرد. اين تركيبات ايزوتيوسياناتي مي تواند از طريق مسيرهاي متفاوتي رشد سلول هاي سرطاني را متوقف كند از جمله توقف چرخه سلولي از طرق: تنظيم سطوح پروتئين سيكلين وابسته به كينازها، پليمريزاسيون توبولين ها و استيلاسيون هيستون ها و القاي آپوپتوز وابسته به P53 صورت مي گيرد.